Gesprek Belinda

Gisteren ben ik samen met Jannie in gesprek gegaan met Belinda over mijn persoonlijke ontwikkeling. We hebben nog eens terugblikt op de dag dat aan mij gevraagd: wie is de echte Daan? Dit is een vraag die mij vanaf het begin van deze opleiding al bezig houdt. Wie ben ik nou precies, waar sta ik voor en wat betekent dat voor mijn rol als schoolleider? Is die vraag nu inmiddels beantwoord? Deels wel. In bepaalde omgevingen denk ik veel na over wat ik zeg. Dat geldt ook voor deze studie. In het begin was ik erg bezig met de vraag of het wel goed was wat ik zei. Wat zouden de anderen denken? De 'klas' is een nieuwe omgeving vol met nieuwe mensen. Medestudenten en docenten. Het kost me wat tijd om vertrouwd te raken en tot die tijd merk ik dat ik veel bezig ben met hoe ik dingen zeg. Of dat ik niks zeg. Ik heb het gevoel dat er een soort filter zit tussen mijn opvattingen en wat ik vertel of hoe ik die breng. Rekening houdend met wat anderen zouden kunnen vinden. Dat kan ik ook doortrekken naar mijn praktijk als schoolleider. Vaak ga ik gesprekken in met als 'filter' dat ik aardig gevonden wil worden. Dat we na een gesprek goed uit elkaar gaan. Dit heeft als gevolg dat ik moeite heb met lastige gesprekken te voeren. Diep van binnen heb ik zeker mijn mening over bijvoorbeeld het functioneren van leerkracht, maar ik vind het lastig om dit gewoon onomwonden te vertellen. Daar ben ik me bewust van geworden. Afgelopen week ben ik bewust een gesprek aangegaan met als doel iemand verder te helpen (want dat is wat ik doe), maar met een duidelijke boodschap vanuit mijn opvattingen over goed onderwijs. Het gaat NIET goed, en jij bent daar zelf verantwoordelijk voor. Lastig om te doen, maar een grote opluchting om simpelweg te spreken vanuit mijn gevoel en vanuit mijn positie als schoolleider. Het lukte mij goed om te spreken vanuit mijn overtuiging, het schoolbelang en toch rekening houdend met de gevoelens van mijn gesprekspartner. Ik heb mij voorgenomen, ook al vind ik het lastig, dit soort gesprekken vaker te doen. Dat wil ook zeggen dat ik eerder mijn gevoel en bevindingen in teambijeenkomsten zal uiten. Ik hoef niet perse aardig gevonden te worden, ik heb een taak te doen op school. Aandacht voor de leerlingen, voor de leerkrachten en verbetering en vernieuwing van het onderwijs. Meer spreken vanuit mijn overtuigingen, die ik in de loop van deze studie aan het onderbouwen ben met literatuur. Die verdieping in literatuur geeft mij ook meer vertrouwen om dat te doen. Ik krijg er meer verstand van en weet steeds meer wat ik aan het doen ben. Een volgende keer met Belinda en Jannie zullen we een rollenspel spelen. Intussen blijf ik oefenen en stel ik niet meer uit. In plaats van denken en zaken op hun beloop laten is het tijd voor actie. Ik merk dat die gedachte me energie geeft en me dichterbij het antwoord brengt op de vraag: wie is Daan?

Reflectie januari 2017

Het is alweer even geleden dat ik iets neerschreef op deze blog. Het is niet zo dat er niets is gebeurd. De module richting geven is inmiddels een tijdje geleden afgerond. Het heeft me behoorlijk wat moeite gekost het bijbehorende visiestuk te realiseren. Dit heeft verschillende redenen.
Allereerst vond ik het moeilijk een heldere redeneerlijn op papier te krijgen. Ik ben minimaal 10 keer veranderd, terwijl ik gesprekken voerde met docenten en medestudenten. Toen ik dan eindelijk wat had op papier had, vond ik het een onlogisch verhaal. Met behulp van feedback van anderen, kwam ik dan uiteindelijk tot een logischer lijn. Het was een kwestie van veel weglaten. Alleen dat opschrijven wat ertoe doet. Dit scheelde zeker 2000 woorden (!!!) en dwong mij ertoe om na te denken over wat ik nu eigenlijk wilde vertellen. Ik heb hier van geleerd dat ik, voordat ik ga beginnen aan een stuk, eerst de redeneerlijn duidelijk moet hebben. Voor mij onderzoekstuk heb ik dit al veel beter in beeld. Het geeft me rust om te werken binnen kaders. Het geeft me meer richting en focus, zodat ik minder vaak afdwaal. Dat afdwalen is namelijk een behoorlijke valkuil van me.
Ik heb ook moeite ondervonden met het zoeken van literatuur. Wanneer doe je dat, hoe doe je dat, wanneer ga je lezen? Bij mij is het maken van het visiestuk een chaotisch project geweest. Dan zat ik een half uur te typen, dan besloot ik om een artikel te gaan lezen, dit leidde weer tot het zoeken van literatuur. En aan het eind van de dag had ik van alles gedaan, maar niet met een duidelijke richting. Dit chaotische werken zorgde er ook wel eens voor dat ik het studeren ervoer als een grote druk. Ik heb wel eens getwijfeld of dit wel is wat ik wil. Echter, ik besef dat wanneer het moeilijk is, ik aan het leren ben. En dat wanneer het wek goed gaat, dit erg fijn voelt.
Wat ik als heel fijn heb ervaren is het krijgen van feedback. Deze kreeg ik van een docent, van een medestudent en van een critical friend. Van mezelf moet ik veel op eigen houtje doen als het gaat om leren, maar van de feedback heb ik geleerd dat het heel waardevol is om anderen mee te laten lezen, denken en er vervolgens mee te sparren. Dat heeft mij enorm geholpen om meer duidelijkheid te creëren in mijn visiestuk. Ik ga dus veel meer en eerder gebruik maken van het vragen om feedback aan anderen.
Het visiestuk heb ik onvoldoende beoordeeld terug gekregen. Binnen onze studenten WhatsApp groep werden alle resultaten gedeeld. Twee studenten hadden een voldoende, de rest (nog) niet. Ik dacht van mezelf dat ik de enige was met een echte onvoldoende, omdat ik door Bert Schlüter werd uitgenodigd in gesprek te gaan met hem. Hij wilde mij persoonlijk spreken om goed duidelijk te maken wat hij mist aan mijn stuk. De redeneerlijn, wat me zoveel moeite had gekost, was helder. Het visiestuk was na de eerste feedback al enorm verbeterd. Dit geeft mij de bevestiging dat het opstellen van een duidelijke redeneerlijn en het vragen om feedback heel goed werkt. Wat er ontbrak was voldoende diepgang binnen het theoretisch kader en de persoonlijke reflectie. Het eerste betekent dat ik meer de diepte in moet en beter verbinding moet leggen. Wat is als uitgangspunt MIJN idee en wat zegt de literatuur daarover. Nu ben ik vooral veel op zoek gegaan naar de literatuur en ben niet in eerste instantie uitgegaan van mijn ideeën. Ik denk het gevolg van mijn chaotische manier van werken. In het vervolg wil ik eerst mijn redeneerlijn op papier zetten, wat weet en vind ik ervan, wat gebeurt er nu op school en dan ga ik op zoek naar theorie. De persoonlijke reflectie is voor mij een haastklus geweest op de dag van de deadline. De kerstvakantie stond voor de deur en binnen korte tijd heb ik mijn reflectie op papier gezet. Dat kan beter. Bert gaf aan vooral te willen zien wie Daan is in dit geheel. Waarmee heb ik geworsteld, wat gaat goed en wat niet, wat zijn mijn dillema's. Ik heb mijn visiestuk voorzien van feedback terug gekregen en ga er hard mee aan de slag. Ervan overtuigt dat ik hiervan heel veel leer.

RIchting geven reflectie

De visie van een school gaat in eerste instantie over de visie op het leren van mensen. Mijn uitgangspunt hierbij is de kennis die we hebben vanuit de neurowetenschappen. Deze kennis wordt steeds meer vertaald naar wat dat betekent voor ons onderwijs. Voor het pedagogisch en didactisch handelen van de leerkracht, maar bijvoorbeeld ook voor de inrichting van de school. Verdieping in deze materie houdt mij enorm bezig. Hiernaast zie ik steeds meer de verbinding tussen vaardigheden voor de 21e eeuw en breinleren. Op mijn school gaan we volgende week tijdens een studiedag deze verbinding leggen. Ook is hierbij aandacht voor het leren van leerkrachten. We zullen ook hier de link leggen. Voor mijzelf ben ik nu vooral bezig met verdieping in theorie. Ik wil goed op de hoogte zijn van hoe mensen leren en hoe wij daar op kunnen inspelen. Hierbij wil ik een inspirator zijn voor mijn leerkrachten.
Afgelopen week heb ik de zeven eigenschappen van effectief leiderschap (Covey, 1989) uitgelezen en zie deze eigenschappen ook in verband staan met de vaardigheden. Nu ben ik bezig in het boek Mindset, de weg naar een succesvol leven (Dweck, 2011). Ook deze mindset speelt een belangrijke rol in mijn visie op hoe mensen leren.
Je zou kunnen stellen dat ik momenteel informatie uit verschillende invalshoeken aan het verwerken ben (divergeren) en probeer dit te convergeren naar een duidelijke visie op onderwijs.

Wordt vervolgd...

Kennisclip

Hierbij de Kennisclip, gemaakt door Jannie Bouwens en mij. Onderwerp: gespreid leiderschap!!

Covey!

Leeragenda

Gloednieuw toegevoegd... mijn leeragenda. In alle openheid en vertrouwen deel ik deze graag met jullie.

How Leadership influences student learning

Vol interesse gekeken naar deze lezing van Dr. Kenneth Leithwood. Over de invloed van leiderschap op het leren van leerlingen. Erg interessant en bruikbaar om de dagelijkse leiderschapspraktijken te structureren. Hierbij ook een korte Samenvatting.