Gesprek Belinda

Gisteren ben ik samen met Jannie in gesprek gegaan met Belinda over mijn persoonlijke ontwikkeling. We hebben nog eens terugblikt op de dag dat aan mij gevraagd: wie is de echte Daan? Dit is een vraag die mij vanaf het begin van deze opleiding al bezig houdt. Wie ben ik nou precies, waar sta ik voor en wat betekent dat voor mijn rol als schoolleider? Is die vraag nu inmiddels beantwoord? Deels wel. In bepaalde omgevingen denk ik veel na over wat ik zeg. Dat geldt ook voor deze studie. In het begin was ik erg bezig met de vraag of het wel goed was wat ik zei. Wat zouden de anderen denken? De 'klas' is een nieuwe omgeving vol met nieuwe mensen. Medestudenten en docenten. Het kost me wat tijd om vertrouwd te raken en tot die tijd merk ik dat ik veel bezig ben met hoe ik dingen zeg. Of dat ik niks zeg. Ik heb het gevoel dat er een soort filter zit tussen mijn opvattingen en wat ik vertel of hoe ik die breng. Rekening houdend met wat anderen zouden kunnen vinden. Dat kan ik ook doortrekken naar mijn praktijk als schoolleider. Vaak ga ik gesprekken in met als 'filter' dat ik aardig gevonden wil worden. Dat we na een gesprek goed uit elkaar gaan. Dit heeft als gevolg dat ik moeite heb met lastige gesprekken te voeren. Diep van binnen heb ik zeker mijn mening over bijvoorbeeld het functioneren van leerkracht, maar ik vind het lastig om dit gewoon onomwonden te vertellen. Daar ben ik me bewust van geworden. Afgelopen week ben ik bewust een gesprek aangegaan met als doel iemand verder te helpen (want dat is wat ik doe), maar met een duidelijke boodschap vanuit mijn opvattingen over goed onderwijs. Het gaat NIET goed, en jij bent daar zelf verantwoordelijk voor. Lastig om te doen, maar een grote opluchting om simpelweg te spreken vanuit mijn gevoel en vanuit mijn positie als schoolleider. Het lukte mij goed om te spreken vanuit mijn overtuiging, het schoolbelang en toch rekening houdend met de gevoelens van mijn gesprekspartner. Ik heb mij voorgenomen, ook al vind ik het lastig, dit soort gesprekken vaker te doen. Dat wil ook zeggen dat ik eerder mijn gevoel en bevindingen in teambijeenkomsten zal uiten. Ik hoef niet perse aardig gevonden te worden, ik heb een taak te doen op school. Aandacht voor de leerlingen, voor de leerkrachten en verbetering en vernieuwing van het onderwijs. Meer spreken vanuit mijn overtuigingen, die ik in de loop van deze studie aan het onderbouwen ben met literatuur. Die verdieping in literatuur geeft mij ook meer vertrouwen om dat te doen. Ik krijg er meer verstand van en weet steeds meer wat ik aan het doen ben. Een volgende keer met Belinda en Jannie zullen we een rollenspel spelen. Intussen blijf ik oefenen en stel ik niet meer uit. In plaats van denken en zaken op hun beloop laten is het tijd voor actie. Ik merk dat die gedachte me energie geeft en me dichterbij het antwoord brengt op de vraag: wie is Daan?